Na de hel werd het donker....

Gister dan de Superklassieker gereden; vanwege gebrek aan trainingkilometers gekozen voor de 120km variant. Start was in Oudenaarde. Voor een luttele 6 euro kreeg je een perfekte organisatie. Inschrijven ging heel erg snel doordat ik van te voren me al had geregistreerd en alleen het bewijs moest laten scannen:

Al binnen 10km stond de Koppenberg op het programma; kasseien en stijging tot 22%. Al heel veel lopers hier.

Had verwacht in de problemen te komen agv te weinig training maar ik reed eigenlijk vrij eenvoudig naar boven. Dat was een meevaller. Hierna op naar de Oude Kwaremont. Normaal ligt deze mij niet zo maar vandaag liep het zeer soepel en ook geen centje pijn.

Direkt hierna dan de Paterberg van 20%. Ook hier erg soepel en ook geen gebruik gemaakt van het gootje.

Hierna rijden we richting Frankrijk en komen we een heuse col tegen:

Liep alweer lekker alleen bovenop kwam er nog een soort 2e etappe van 10% naar de verzorgingspost. Hier even in het mooie weer gepauzeerd om wat te drinken en eten. Verzorgingspost was dik voor mekaar net als de hele organisatie. Ondanks de ruim 6000 deelnemers was het ook nergens te druk.

Hierna kregen we een wat saai deel richting Frankrijk en in Frankrijk. Tot er een bordje langs de weg staat: Light versie Carrefour de l'Arbre. Dit was een weg waardoor je deze beruchte kasseistrook kunt overslaan. Maar dat was nu net niet de bedoeling dus weg vervolgen naar het begin van de 1e kasseistrook:

Wel ik moet eerlijk zeggen dat ik nu wel begrijp waarom het Hel van het Noorden heet. In vergelijking met deze wegen liggen de kasseien in Belgie er veel minder slecht in. Ongelofelijk was een belabberde strook dat Carrefour del Árbre. Grote gaten, kasseien die ver van elkaar afliggen. Heb deze strook wel helemaal in het midden gereden en niet door de kant gereden; als je dan rijd dan ook zoals het hoort. Pff het viel niet mee, daarnaast bleek dat ik niet het juiste stuur had, waardoor ik het niet goed kon beetpakken en dat is daar echt wel nodig. Maar goed al stuiterend de strook overleeft en uiteindelijk hier uitgekomen:

Hierna volgde strook van Gruson en die was een stuk beter te doen; hier kon je redelijk normaal doorrijden. Dat kon je niet zeggen van de strook van Hem; die lag er ook zeer belabberd bij. Aan de zijkanten lag asfalt hier en daar maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt en de hele strook in het midden gereden. Ook deze hebben we overleeft maar man wat een ellende eigenlijk.

Gelukkig was de ellende hier achter de rug want we gingen op weg naar Roubaix:

In de laatste km voor de wielerbaan werden we nog even naar links geleid voor een laatste kasseistrook. Maar dat stelde niets voor en even later dan arrivee bij de wielerbaan:

Op de baan natuurlijk nog even een rondje gedaan:

Daarna gebruik gemaakt van de verzorgingspost alvorens nog 40km terug te rijden tegen de harde wind in. Dit ging voornamenlijk via een pad naast de Schelde:

Hier bleek de voorbereiding onvoldoende te zijn wat ook wel was ingeschat en langzamerhand ging het licht uit; zelfs in groepjes werd ik uit het wiel gereden. Op is op en het was echt afzien tegen de harde wind in en ik was dan ook erg blij uiteindelijk weer in Oudenaarde uit te komen:

124km en 635hoogtemeters op de teller in totaal.
Een onvergetelijke ervaring, jammer van het laatste uur maar geen spijt van eea. Toch zal er voor mij nooit een volledig Parijs-Roubaix in gaan zitten. Dat gaat em niet worden. Een paar stroken prima maar 45km kasseien is me toch wat te gek.

Nog wat foto's op:
https://picasaweb.google.com/pinarello9/2Mei2011Superklassieker?authkey=Gv1sRgCOH6-97gvbmxdg#