Een van de hoogtepunten in mijn fietscarriere was het zelf rijden van een Giroetappe daags voor de profs.
Na noodgedwongen maanden stilstand en weer vanaf nul te moeten beginnen was deze rit in mei (te) vroeg in het seizoen. Maar ingeschreven=starten en dan maar zien hoe het zou gaan. De start was in Arabba en de finish bergop op de Passo Fedia. 98km en en 2949hoogtemeters lagen te wachten.
Direkt vanuit Arabba dan de Passo Pordoi op:
Een van m'n favoriete klimmen maar deze keer liep het niet echt goed. Pas in de 2e helft ging het wat beter. Afdalen naar Canazei en op naar Moena om daar de Passo San Pellegrino aan te vangen:
Deze klim ligt me wel bleek later in de week ook nog eens. Helaas op het steilste stuk ketting eraf en schakelproblemen. Vlak voor de Fedia de Mavic post ingeschakeld. Konden het eerst niet oplossen maar een 2e bezoek had tot gevolg dat er een schakel uit de ketting werd gehaald waarna alles weer goed funtcioneerde.
Voor de Fedaia moest nog een klein klimmetje worden gedaan de San Tomaso:
Het marcheerde tot dan eigenlijk best wel goed en dat gaf vertrouwen voor de gevreesde Passo di Fedaia:
Een verschrikkelijke klim maar ook een fantastische klim. Mooie was ook dat er al veel volk was tbv de Giro etappe 1 dag later. Gelukkig de klim via de oude bergweg:
Nadat we bij Malga Ciapela weer op de nieuwe weg uitkwamen werd het pas loodzwaar: lange rechte stukken tot 15%. Om af te dalen (top ooit daar gehaald met 88km/uur) mooi maar om te klimmen wat minder. Toch even een paar keer moeten parkeren helaas:
Maar uiteindelijk toch boven gekomen en over de finish boven op de top:
Jammer dat de Gazetta deze ritten niet meer organiseerd want het was absoluut de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten