Dat was in 2008 Gent-Wevelgem. Een gedenkwaardige georganiseerd door de Wielertrappers uit Deinze . Deze organisatie doet dit al jaren en in 2012 voor de 41e keer. Helaas is de commercie ook ver in Belgie doorgedrongen en mag de organisatie de naam Gent-Wevelgem niet meer voeren. Het is nu Wevelgem Cycling Classic geworden:
http://www.wtcdetrapperswevelgem.be
Dat jaar was niet mijn beste jaar door gezondheidsproblemen eind 2007. Het programma voor 2008 was daardoor te zwaar met een Giro etappe, Dolomiti Stars, Marcialongo. Herstel perioden waren te lang waardoor er te weinig getraind was.
Derhalve rustig aan vertrokken vanuit Parc de Ceder Deinze op de fiets naar de start in Deinze bij het voetbalstadion. Dat bleek toch nog zo'n 10km te zijn.
Op de grote baan bijna van de weg afgereden door een auto, vermoedelijk met stappers, met personen die je mag het misschien niet zeggen, ook vaak voorkomen in Opsporing verzocht. Na verloop van tijd af en toe wat meegereden in groepjes richting de kust. Het was fris maar in ieder geval nog droog.
Een enkele kasseistrook alvorens we arriveerden aan de kust bij de eerste controlepost in De Haan na 62km.
Ofschoon het niet echt florisant ging toch maar direkt doorgereden met ons groepje waar we hadden aangesloten. Dat werd geen succes en derhalve met fietsmaat hier afgehaakt en iets rustiger door. Een licht glooiend parcours via Torhout naar Gits (controle).
De luchten werden nu erg donker en even later brak de hel los. Nog nooit zo meegemaakt wat een onweer en stortbuien. Net op tijd een cafe in kunnen duiken en daar maar koffie gedronken in gezelschap van Belgen die al voor 12 uur genoten van een pint, en nog een paar meer, en die respekt voor ons hadden dat we met dit weer Gent-Wevelgem reden. Het bleef maar spoelen en onweren en maar heelerg langzaam werd het iets minder.
Toen het wat droog werd toch maar weer verder. Brandweer onderweg aan het pompen, tot aan de crancks door de plassen. Je kon erop wachten en eerst fietsmaat lek. 10km verder ikzelf lek. Op naar Noord Frankrijk voor een paar helling zoals de Mont Cassel.
Na zo'n 180km aan de voet van de Kemmel weer enorme stortbuien. Geschuild onder een paar bomen bij de afslag naar de Kemmelberg
De kasseien op deze klim lagen er dus erg nat bij; tot mijn verbazing ging iedereen deze klim gewoon voorbij om direkt naar Kemmel te rijden. Volgens mij rijd je geen Gent-Wevelgem als je de Kemmelberg overslaat maar dat zal wel aan mij liggen. Fietsmaat eerst maar die kwam terug want hij redde het niet; volgens hem was het te glad..
Volgens mij is het een kwestie van techniek: zorg dat je genoeg druk houd op het achterwiel en genoeg voor om te voorkomen dat het voorwiel omhoog komt; oftewel bijna liggen op de fiets en dat lukte prima en als een van de weinigen gewoon omhoog gereden.
Geeft dan een goed gevoel; laag gemiddelde maar wel alles gereden. Als je dan op een forum leest van iemand die trots verteld dat ie 30 gemiddeld had gereden in G-W terwijl ik weet dat ie de Kemmel heeft overgeslagen vraag ik me af wie er gek is.
In Kemmel samen met fietsmaat in een overvol cafe gewacht tot het weer droog werd en intussen een bak soep gegeten. Hierna knapte het weer op en eigenlijk nog wel lekker naar de finish gereden waar het inmiddels zonnig was....
Omdat ik deze klassieker nog niet had gereden deze keer wel een herinnering genomen:
En na Gent Wevelgem ben je min of meer verplicht bij de finish deze rit af te sluiten met een Gouden Carolus uit de tap: Proost!
Hierna nog een ritje met de trein van Wevelgem naar Kortrijk en daarna de trein Kortrijk-Gent maar wel uitstappen in Deinze.
Totaal 220km en 846hoogtemters.
