Het was koud toen de wekker om half 5 ging: 4 graden. Om 6 uur naar de start, zon'n kleine 20 minuten rijden en de eerste hoogtemeters werden gemaakt: 102. Hierna was het wachten op de start:
Na wat licht klimwerk van zo'n 100hm tot aan de voet van de eerste beklimming Passo Campolongo 1870m ging het nog wel maar op de Campolongo was het filerijden.
Oppassen want soms sur place, vallende renners, afstappende renners, lopende renners maakte het een gevaarlijk verhaal. Maar goed na een km of 2 klimmen werd er weer wat meer gereden. Klim liep verder ook wel goed en ook de afdaling ging deze keer zonder problemen in tegenstelling tot ruim 4 weken daarvoor toen een klapband een sleutelbeenbreuk opleverde.
Aan de voet van de mooiste klim de Passo Pordoi 2239m, 9,2km klimmen de handschoenen even uitgedaan.
Het liep best wel lekker en zonder problemen via 33 haarspeldbochten naar boven gereden.
Ergste drukte was inmiddels ook wel voorbij. Alleen jammer dat een Duitser zonder iets aan te geven of uit te kijken plotseling naar rechts ging om af te stappen. Gevolg was dat ik een ruk aan het stuur moest geven en daar was mijn schouderstreek niet zo blij mee. Direkt veel meer last.
Op de top dan eindelijk het monument van Coppi gezien wat ik andere jaren gewoon over het hoofd had gezien:
Het klimmen ging zonder problemen verder:
http://www.maratona.it/mysports.php?r=6899&e=MD13M&n=Postma+Henk&nt_s1=00%3A00%3A00&ct_s1=06%3A47%3A31&nt_f=00%3A00%3A00&ct_f=00%3A00%3A00&nt_s2=03%3A20%3A52&ct_s2=10%3A08%3A23&nt_s3=00%3A00%3A00&ct_s3=00%3A00%3A00&nt_s4=00%3A00%3A00&ct_s4=00%3A00%3A00&k=gardenaclose&l=EN&gotostream=false
(meest links in groen/wit tenue met groene pet en regenjasje aan).
In Corvara is dan of de finish van de Sella Ronda of door voor de medio of lange strecke. twijfel wat zal ik doen. Verstandig is over de finish maar ja dat is dan maar zo'n 65km en 1900hm. Ondanks het feit dat ik pas na 3 uur 36 in Corvara was (laatste keer in 2.53) was er nog genoeg tijd. Derhalve besloten in ieder geval nog een keer de Passo Campalongo te doen. Klimmen ging prima maar schouder begon teveel problemen te geven. Derhalve besloten op de top bij de verzorgingspost te wachten tot de grootste meute voorbij was en dan terug af te dalen naar Corvara. Gemengde gevoelens want had graag doorgereden over de Passo Falzerego/Valperola maar aan de andere kant had ik 4 weken geleden niet kunnen denken dat ik uberhaupt mee zou kunnen doen.
In principe zouden de grootste hindernissen nu wel achter de rug moeten zijn maar dat bleek niet zo. Na de afdaling terug in Corvara mocht ik niet over de finish. Kwestie van 100m tegen de draad inrijden (alle deelnemers van de langere afstanden waren inmiddels gepasseerd) en rechtsaf de finishstraat inrijden. Helaas de persoon die dit bewaakte liet dit niet toe; sprak geen woord Duits of Engels en stuurde me een richting op waar ik volgens hem langs moest die of dood liep en terugkeerde naar hemzelf....
Herkansing: iemand erbij met een streep extra op de mouw: helaas ook geen woord over de grens. Na lang aandringen mocht ik niet terug rijden maar via de dames die de waterflessen aangaven na de finish om in de finish zone te komen. Die waren zo vriendelijk een bank te verplaatsen zodat ik er met de fiets langs kon.
Ik stond dan eindelijk tussen de juiste hekken maar was niet over de finish gegaan en dat lukte zo ook niet meer. Was er eigenlijk na een dik kwartier ook wel klaar mee. Vandaar een DNF (did not finish) in de uitslag.
Omlopen naar de sporthal waar de pasta en drinken etc was. Over een hek gehangen om iemand bij de finish te roepen die zo vriendelijk was mijn chip in ontvangst te nemen.
Eindelijk naar de sporthal voor de pasta en bier:
Vandaag nog even een rondje van 25km uitfietsen en o wat heb ik dit gemist....:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten