Zondag dan aan de start voor de Fausto Coppi. Afgesproken met een debutant de Medio Fondo van 11km te doen, welke overigens met bijna 2465hm niet veel minder zwaar was dan de Grand Fondo met ruim 2800hm en in de Medio Fondo de zwaardere kant van de Fauniera.
Start was om 7 uur en rond kwart voor 7 vertrokken naar de start:
Uiteraard vrijwel achteraan gestart tussen 2180 deelnemers even na 7. In het begin is het nog wat vlak of heel licht bergop. Afgesproken zo rustig mogelijk te starten. Misschien zou er nog 1 met ons mee gaan rijden maar die vloog vanuit vertrek snel weg. Er waren er niet veel en wat wind tegen dus na een km of 10 maar even wat aanzetten om bij een groepje wat voor ons reed te komen en aan te sluiten. Dat ging wel aardig tot aan de splitsing Gran Fondo/Medio Fondo bij Valgrana.
Op naar de Fauniera en van de zwaarste kant:
Een loodzware maar prachtige klim! Het ging naar wens en ik kon heel veel renners inhalen. Eigenlijk
ging het uitstekend en dat was niet verwacht gezien de mindere voorbereiding van zo'n 2500km minder dan de laatste jaren en geen langere ritten gereden.
Sommigen vondeh het al snel te zwaar en ik vraag me af wat je nog wilt bereiken als je 14km!!! voor de top al gaat lopen:
Het was een zwaar stuk tot aan de verzorgingspost met soms tot 14% maar de prachtige omgeving vergoede alles:
De verzorgingspost was zo'n 7km onder de top; er was genoeg te krijgen en de bidons konden weer gevuld worden en dat was wel nodig ondanks het perfektie klimweer: niet te warm en af en toe een verkoelend windje. Voor mij perfekt.
Na de verzorgingspost kwam er nog een heel zwaar maar ook heel erg mooi deel; smalle wegen over de kam en slecht wegdek maar fantastische uitzichten. Het liep meer dan gesmeerd waardoor het toch genieten was ondanks de steile stroken:
Vlak voor de top kwam de Gran Fondo route samen met de onze en 1km verder op de top was er weer en verzorgingspost waar weer van alles was te krijgen. Was allemaal top geregeld net als het feit dat tot op heden de rout volledig autovrij was. Op de top stond het monument van Marco Pantani.
Wachten op m'n fiets maat en daarna de afdaling in. Het wegdek was in de klim bijzonder slecht zodat ik er een hard hoofd in had om fatsoenlijk af te dalen. Maar dat viel nogal mee en de afdaling lag er eigenlijk prima bij. Afdalen tot aan Demonte en dan de slotklim: Madonna del Colette. Die was op donderdag nog bijzonder slecht gegaan dus was het even afwachten hoe het nu zal gaan met de Fauniera al in de benen.
Wel ondanks het feit dat het inmiddels zo'n 26 graden was geworden ging dit ook prima en kon in1 keer doorfietsen zonder problemen naar de verzorgingspost boven:
Ook hier weer even wachten en afdalen naar Valdieri; de afdaling lag er zoals op donderdag al geconstateerd niet geweldig bij maar altijd nog beter dan de klim:
Vanaf Valdieri richting Cuneo was een klein stukje waar enig verkeer was maar we werden al snel weer afgeleid; sommigen gingen rechtdoor rechtstreeks naar Cuneo maar volgens mij is het de bedoeling de route volgen:
Nog een kleine 20km licht aflopend en vlak en dan op naar de finish op Piazza Gilamberti:
Zeer tevreden over het eigen rijden en de route was prachtig en de orginisatie was absoluut top; bij alle zijwegen stond een vrijwilliger of iemand met een veer op de hoed, net als bij de gevaarlijke punten.
Waren er dan geen minpunten: toch wel met name de reisafstand van 14 uren (ook nog continue door kunnen rijden zonder enig oponthoud) en het feit dat het hotel geen bar/terras gad. ook was het erg warm mn in de nacht waardoor het slapen was minder was. Overigens was het hotel wel prima en het eten idem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten